maandag 24 oktober 2011

Balanceren tussen idealisme en commercie 1


Tuncay Akgün is directeur van de LeMan-groep en tekenaar. Eerst tekenaar. Begonnen als middelbare scholier bij Girgir, zoals veel anderen met het opsturen van cartoons en daar langzamerhand een vast plekje in krijgen. Beeldende kunst gedaan aan de universteit van Memar Sinan en altijd blijven tekenen. Na de overname van Girgir door een andere uitgever, en het ontslag van Ogüz Aral, begint Akgün -dan 23 jaar oud- samen met kameraad Mehmet Çagçag een nieuw stripweekblad: Limon. Ook daarin blijft hij cartoons en strips tekenen. Ze houden het blad 5 jaar draaiend, maar ondervinden steeds meer last van de alsmaar wisselende eigenaren van de uitgeverij waaronder ze vallen. De laatste gaat bankroet en doet Akgün en Çagçag besluiten Limon met een iets andere naam zelfstandig te gaan uitgeven. November 1991 is LeMan een feit.
In de tijdlijn van de Turkse cartoon kun je LeMan gerust de directe erfgenaam van het belangrijke Girgir noemen. In haar (nu bijna) 20-jarige bestaan vervult het dezelfde functie als broedplaats en opleiding voor cartoonisten en is een belangrijke stem in de politieke oppositie -bij tijd en wijle zelfs de enige in het land. Nieuw is dat LeMan uitgroeit met meerdere vertakkingen. Ze beginnen andere bladen uit te geven, zo bestaat het fonds dit jaar uit het stijlmatig grovere stripmaandblad Lemanyak (dat ook alweer aan zijn 192ste nummer toe is), het op 8 maart gelanceerde vrouwenstripblad Bayan Yani, het na twee nummers vanwege overheidsboetes geliquideerde kwaliteitstripblad Harakiri, en de kranten Yeni Harman ('nieuwe oogst') en Red ('afwijzing'). Daarnaast wordt nog een handjevol kleinere blaadjes financieel gesteund. Het onderin het pand gesitueerde Kultur Cafe is een filiaal, en verder produceert de LeMan-groep merchandising van de fondsartiesten en geeft stripalbums, literatuur en politieke boeken uit.
covertekening: Behiç Pek & MK Perker
covertekening Kenan Aristan


Of al dat organisatiewerk zijn cartoonaspiraties niet in de weg zit? Akgün hoeft daar niet lang over na te denken. In elke editie van zijn weekblad heeft hij een eigen strip staan, en schrijft er ook voor anderen (momenteel met tekenaar Selin Selvi), artistiek zit hij nooit stil. En hij vindt het instandhouden van het onafhankelijke -de LeMangroep draait niet op fondsen of advertentie-inkomsten, alle inkomsten komen uit verkoop- 'mediaimperiumpje' eigenlijk het allerbelangrijkste. In een medialandschap dat wordt gedomineerd door commercie en politieke belangen moet het tegengeluid, verpakt in humor, gehoord blijven worden. Sterker, het liefst maakte hij er nog een dagelijks humorblad bij.
strip van Tuncay Akgün in LeMan #1039

Geen opmerkingen:

Een reactie posten